SYBIR

WIĘZIENIE NARODÓW

„To był koniec mojego dzieciństwa i życia, które znałam” – to słowa Sybiraczki, Barbary Derbisz (z domu Jąkały), która wraz z członkami swojej rodziny została deportowana 10 lutego 1940 roku w głąb Związku Sowieckiego. Był to moment, który zapoczątkował rodzinną, wojenną odyseję. Losy rodziny Jąkałów prezentowane przez panią Barbarę, składają się na wspólnotowe doświadczenie polskiego Sybiru – przestrzeni, która symbolizuje nie tylko cierpienie, ale także wyjątkową siłę ducha i walki o przetrwanie.

Dzięki wspomnieniom Sybiraków i ich potomków, przekazanym do Muzeum Pamięci Sybiru przedmiotom i dokumentom możemy poznać wyjątkowe losy deportowanych na Wschód Polaków i zrozumieć, czym jest w polskiej historii i kulturze Sybir. Zapraszamy do zapoznania się z filmem promującym naszą wystawę „Sybir – Więzienie Narodu”. 

SYBIR
SYMBOL
CIERPIENIA

OKUPACJA
I MASOWA
DEPORTACJA

SYSTEM
ŚMIERCI

Z ARMIĄ
ANDERSA

GORZKIE
ZWYCIĘSTWA