SYBIR - SYMBOL CIERPIENIA
MIEJSCE BÓLU I CIERPIENIA
WIĘZIENIE NARODÓW
Wiek XX to jeden z najbardziej dramatycznych okresów w historii Polski. Szczególnie bolesne okazały się lata II wojny światowej, kiedy miliony polskich obywateli na własnej skórze doświadczyły niemieckiego i sowieckiego terroru. Deportacje, zsyłki do łagrów i inne formy represji stosowane przez Związek Sowiecki dotknęły mieszkańców całej Europy środkowo-wschodniej.
Jednak w tym miejscu chcemy skupić się przede wszystkim na losach obywateli Polski, która jako pierwsza spośród niepodległych państw tej części świata, już w 1939 roku znalazła się pod okupacją sowiecką.
DLACZEGO
SYBIR?
DLACZEGO SYBIR?
Syberia to kraina w azjatyckiej części Rosji. W języku polskim istnieje też słowo Sybir, które nie jest pojęciem geograficznym, lecz historyczno-emocjonalnym. Oznacza wszystkie obszary Imperium Rosyjskiego lub Związku Sowieckiego, na które od XVI do połowy XX wieku zsyłano jeńców i więźniów oraz deportowano miliony ludzi różnych narodowości. Była to nie tylko Syberia, ale też ziemie europejskiej części Rosji, Azji Środkowej i Dalekiego Wschodu. W XX wieku obszar ten został nazwany „więzieniem świata”. Sybir to symbol cierpienia, bólu i tęsknoty, ale też niezłomności i walki o przetrwanie.
MIEJSCE
WSPÓLNEJ HISTORII
Muzeum Pamięci Sybiru opowiada o jeńcach, więźniach, zesłańcach i deportowanych, a także o tych, którzy odkrywali Syberię i uczestniczyli w rosyjskiej kolonizacji jej ogromnych obszarów. Pokazuje wielkie emocje ukryte w zwykłych na pozór przedmiotach, przenosząc zwiedzających w niezwykłą krainę – tajemniczy, piękny, a jednocześnie okrutny i bezwzględny Sybir. Muzeum Pamięci Sybiru i miasto Białystok są strażnikami tej pamięci, która stała się udziałem wszystkich narodów boleśnie doświadczonych ideą rosyjskiego i sowieckiego imperializmu.
